Димче Зографски (27. Ⅹ 1898 – 3. Ⅵ 1985) е македонски општественик, комунист и активист на ВМРО(Обединета). Бил член на БКМС, на КПЈ и на ВМРО Обединета. За време на Втората светсска војна бил член на АНОК. Во 1944 година бил интерниран во Горна Џумаја, а по враќањето станал член на ИО на илегалниот Градски НОО на Скопје и член на АСНОМ. По Ослободуванјето бил претседател на Градскиот народен одбор на Скопје (1945-1947), министер за шумарство, за народно здравје и социјална политика и републички пратеник.

Димитри Јанков, (21. X 1919 – 12. I 2014) е македонски резбар, еден од најактивните резбари од постарата македонска генерација кој зад себе има оставено голем број на уметнички копаничарски дела. Со право може да се смета за претставник на македонската резбарска уметност, како дел од повеќевековната копаничарска традиција.

Григор Манасиев (? – 25. IX 1903) е македонски просветен деец и револуционер, војвода на Македонската револуционерна организација. Манасиев бил назначен за кратовски окружен војвода. На 25 септември, во близина на кратовското село Луково во битка со 7.000 турски аскер и башибозук  Григор Манасиев бил тешко ранет и извршил самоубиство.

Григор Манасиев е роден во градот Кратово. Дипломирал на Ќустендилското педагошко училиште, каде што бил член на Македонското младинско друштво. Подоцна станал учител во Кратово.

Тој се приклучил на Македонската револуционерна организација и го предводел Кратовскиот околиски револуционерен комитет. Активно учествувал во одржувањето на револуционерниот канал Ќустендил - Македонија.

Во 1897 година, по Виничката афера за транспорт на нелегална литература, бил уапсен од отоманските власти и сурово мачен. Бил во приштинскиот затвор до 1901 година. По ослободувањето од затвор, повторно станал учител во Кратово.

Во 1903 година, во Софија, заедно со Иван Топчев од Велес, организирале и предводеле чета, која на почетокот на септември заминала за Македонија заедно со четата на Никола Дечев и четата на Атанас Мурџев и Тома Пожарлиев. Манасиев бил назначен за кратовски окружен војвода.

На 25 септември, трите чети кои броеле 152 лица, биле опколени во близина на кратовското село Луково од 7.000  турски аскер и башибозук. По 10-часовна битка, четите се повлекле, но војводите Иван Топчев и Никола Дечев биле убиени. Григор Манасиев бил тешко ранет и извршил самоубиство.

Подготвил:Т.К.

Зафир Ѓорчев Белев (1845 – 1907) е македонски деец и преродбеник, учесник во Охридскиот заговор и автор на автобиографски запис на македонски јазик со грчкото писмо „Запис за таксиратот и маката“.

Киро Кипроски е еден навистина редок и голем новинар, можеби еден од најголемите мерено по опусот што го остави, по  57 години што ги делеше со оваа професија, по љубовта и посветеноста кон неа, по ангажираноста што ја покажуваше и одговорноста што ја носеше. Кипровски е еден од ретките што не пропушташе ден да не следи настан и да нема текст. Неговото име и неговиот ангажман покажуваат како од мало место како што е Гостивар може да израсне во голем новинар, плоден и препознатлив автор.

Железниот Стефан Анастасов Ролев ( Stefan Rolev ), бил роден во 1865 година во селото Екши-су (Горно Врбени ) Леринско, Беломорскиот дел од Македонија.

Андреја (Андрејаш (? – 1395) е вториот син на кралот Волкашин и брат на кралот Марко, млад крал по смртта на татка си во 1371 година. Ја управувал територијата по долината на реката Треска и области во Поречје Кичевско. Водел одвоени финансии од кралот Марко, ковал монети и издавал повелби. Тој е ктитор на манастирот „Свети Андреја“ (1388/89) во Матка на реката Треска кај Скопје. Во 1394 година, заедно со брат му Димитар ја напуштил Македонија и преку Дубровник, заминал во Унгарија во служба на унгарскиот крал Сигизмунд.

Тодор Арсов (12. IX 1919 - 21. V 1943) е македонски партизан, комунистички деец, организатор и борец на НОБ. Бил назначен за политички комесар на Штабот на Четвртата оперативна зона на НОВ и ПОМ. Загинал во судир со бугарската војска и полиција како политички комесар на Вториот плачковички (штипски) НОПО „Гоце Делчев“.

Лазар Соколов (18. III 1914 - 3. I 1984) е македонски национален деец, економист и университетски професор. Бил еден од водачите на македонското студентско движење, секретар на Културно-просветното друштво “Вардар“ во Загреб и активист на МАНАПО (1936 - 1938). Во времето на НОАВМ бил член на КПЈ (1941), на АНОК (од есента 1943), на Агитпроп при ГШ на НОВ и ПОМ (од април 1944) и член на Иницијативниот одбор за свикувањето на Првото заседание на АСНОМ. Бил избран за член на Президиумот на АСНОМ и за член на АВНОЈ, а потоа и претседател на Привременото народно собрание на ДФЈ.

Иван Георгиев (17. I 1862 - 13. VIII 1936) е македонски научник, филозоф, просветен работник, академик на Бугарската академија на науките. Бил член на ВМК и на Македонскиот научен институт и претседател на Добротворниот сојуз. Преведувал од француски и од германски јазик на бугарски.