“На 2 август 1903 г, денот на Илинден, македонскиот народ го опаша оружјето и под знамето на Делчевата ВМРО се бореше да го урне турскиот јарем.

Во текот Втората светска војна воените и политичките успеси на ослободителното движење во Македонија го забрзаа развитокот на органите на народната власт. Во 1943 година целата територија на Македонија беше опфатена со народноослободителни одбори, а на слободните територии започна формирањето и на повисоки органи на народната власт (околиски и обласни НО одбори).

Почитувани господа,

Откако разбравме дека сте пристигнале во Европа, со желба да остварите контакти со поединци Македонци и клубови со цел за обединување на македонците од целиот свет...

Повод: Отворени прашања до Јован Трпеновски и Драган Богдановски, „Нова Македонија“ од 24 август 1990

Овие денови кај нас имаше дојдено еден новинар од Франција. Не знаеше ни Грчки, ни Македонски и не можевме да се разбереме, само викаше: Франсе?Франсе! Само не сликаше нас и авионите, еден ден дојде, а другиот ден си замина. На таа планина седевме три дена. Авионите доаѓаа секој ден, а ние само пукавме во нив. Еден ден се случи тоа што сите го посакувавме. Погодивме еден авион и тој зеде правец накај нив и таму негде се урна. Гледавме само чад. Сите многу се радувавме. Еден ден ни донесоа четири руски снајпери. Јас сите ги испробав, а само еден си бендисав, но не дојде ред да го употребам.