Честит роденден, Македонијо

На 8 септември 1991 година, Македонија ја испиша својата најсветла страница. Тоа утро, граѓаните не одеа само на гласање, одеа да ја потврдат вековната желба за самостојна држава. Со едно „да“ на референдумот, народот избра да биде свој на своето, да ја отвори вратата кон независноста и да ја преземе судбината во свои раце.

Резултатот беше недвосмислен: над 95% од оние што излегоа гласаа за суверена и независна Република Македонија. Тоа беше повеќе од политичка одлука, тоа беше акт на достоинство, чин на историска зрелост. Со него Македонија се вброи меѓу државите што самостојно ја кројат својата иднина.

Но независноста не значеше и крај на предизвиците. Напротив, тогаш започна долг и тежок пат. Признавањето на новата држава не дојде лесно, името стана причина за децениски спорови, а економската транзиција носеше болни удари. И покрај тоа, Македонија опстана. Се соочи со блокади, санкции, воени конфликти, и повторно успеа да го сочува својот мир и да остане фактор на стабилност во регионот.

Денес, повеќе од три децении подоцна, можеме да кажеме дека 8 септември не е само датум од календарот, тоа е потсетник на нашата одговорност. Независноста не е завршена приказна, туку процес што секојдневно треба да го градиме. Таа не се чува само со патриотски песни и празнични говори, туку со работа, знаење, чесност и грижа за општото добро.

Затоа, кога велиме „Честит роденден, Македонијо“, не треба само да се гордееме со минатото, туку и да се погледнеме себеси во огледало. Колку сме подготвени да ја чуваме државата како што ја избравме на референдумот? Колку сме подготвени да се жртвуваме за неа, да ја направиме поуспешна, поправедна и поблиска до идеалот за кој гласавме во 1991 година?

Македонија е жива исто колку што сме живи ние нејзините граѓани. Ако сме единствени, ќе биде силна; ако сме разделени, ќе биде ранлива.

Нека 8 септември ни биде потсетник: државата не е подарок, туку обврска.

И нека биде завет, дека Македонија ќе остане вечна, горда и своја.

Честит роденден, Македонијо!